Stair down: Elephant vs Us

Hoi hoi,

Zo het werd weer eens tijd voor een verslag want we hebben weer het een en ander meegemaakt.
Afgelopen zondag zijn we de grens over gegaan naar Botswana. Wegens Mond en klauwzeer mag je geen vers vlees, fruit en verse melk(producten) mee de grens over nemen. Tot grote frustratie van Sander want een dag geen lekker stukje vlees is toch eigenlijk een dag niet goed gegeten. En het was zondag dus de winkels zijn dan ook gesloten. Maar goed op zondag in Botswana zijn ze redelijk lui bij de douane want we mochten zo door. Tot grote ergernis van Sander want dan had hij toch zn stukkie vlees mee kunnen nemen. Ook Botswana is weer totaal anders dan alle andere landen. Het is hier groen en er worden gewassen verbouwd en er loopt veel vee los.
En ook met de winkels is Botswana anders. Ze zijn op zondag gewoon open. Dus even de Pula pinnen en boodschappen doen. Sander blij met zijn T bone van 600 gram (€2,10) en voor de volgende dag impala!
Omdat we windhoek hebben overgeslagen hadden we op een heerlijke camping een dagje rust. De camping was super mooi en stonden echt in de bush tussen de apen. We werden gewaarschuwd dat we geen eten moesten laten liggen en dat de apen zo slim waren dat ze koelkasten open kunnen maken. Dus alles achter slot en grendel. Nou dat hebben we geweten, we snappen nu ook wel waar het spreekwoord brutale aap vandaan komt. We waren nog niet omgedraaid of er zat al een aap op tafel (gelukkig was deze leeg!) en kort daarna zat er ook een bijna in de auto. Al was het ook wel gezellig zo die apen om je heen. Na een heerlijke dag niets, lekker “uitslapen” op het gemakje ontbijten hebben we ons vervolg uitgestippeld. Her en der wat campings gemaild en lekker van het zonnetje genoten.
De volgende dag zijn we naar Maun gereden (waar Sander onderweg nog even op de bon werd geslingerd omdat hij het snelheidsbord had gemist) om daar weer een paar dagen te vertoeven aan de Okavango Delta. De Okavango Delta is een gebied in noord Botswana waar een rivier uit Angola uit mond (dit is de enige rivier die uitmondt op land in plaats van de zee). Dit gebied wordt 1x per jaar gevuld door de rivier en daarna droogt het weer langzaam op. Omdat hier dus heel veel water is leven er ook enorm veel beesten.
Zo droog en dor als het in Namibië was zo groen is het hier.
Na een voorspoedige reis en bij aankomst op de camping hebben een Mokoro trip geboekt voor de volgende dag.
Een Mokoro is een hele smalle kano die net als de bootjes in Venetië verplaatst wordt. Als je hier bent moet je eigenlijk wel zo'n tocht gemaakt hebben want het schijnt iets typisch van hier te zijn.
We werden met een grotere boot naar het Mokoro bootstation gebracht. Deze trip was na 10 minuten al geslaagd want toen zag Sander zijn lievelingsdier een zeearend.
Na wat foto's van diverse bijzonder mooie vogels komen we aan bij de Mokoro bootjes. We krijgen een “stoel” (plastic stoel zonder poten) mee waar we op kunnen zitten in de Mokoro. Het is een hele beleving in zo'n klein bootje op die reusachtige Delta. Na een stukje varen kwamen we onderweg al zebras tegen die lekker aan het pootje baden waren. Onze gids vroeg welke dieren we graag wilde zien. Het liefst dr olifant en een nijlpaard. Hij ging zn best doen. In de delta liggen ook veel stukken droog waar wild leeft. Na een korte wandeling en kuddes mrt zebras te hebben gespot komen we een olifant tegen. Wik vollopen foto's maken natuurlijk. Maar de gids vond het te ver weg voor de foto's dus we liepen de olifant nog een stukje tegemoet. Ja dit was wel dichtbij genoeg voor de foto's (15 meter) en dat vond de olifant ook! Die kwam ons tegemoet om ons te laten weten dat we vooral niet dichterbij moesten komen. Onze gids gaf aan dat we snel naar die boom moesten lopen en dat deden wij dan ook braaf. Maar de olifant was het er nog steeds niet mee eens. Hij kwam dichterbij tot er alleen nog maar een boom tussen ons in stond. Wow we stonden op 1 meter afstand van een f*cking hele grote olifant!! Nou ons hart zat in onze keel en we waren best wel een klein beetje bang. De gids vertrok geen spier en gebaarde alleen dat we heel stil achter de boom moesten blijven staan. Hij zag er vrij kalm uit en we moesten er dan maar op vertrouwen dat hij wist wat hij deed. Nou de gedachten met krantenkop : “2 Nederlandse toeristen gedood door olifant” kwam toch wel even voorbij. Op het moment dat de olifant zn hoofd draaide wees de gids dat we rustig maar wel door moesten lopen terug richting de boot. Pfoeww dat was me wel een avontuur! Ook wel even genoeg spanning voor de komende dagen. Man man man… Terug kijken was het een leuke ervaring maar nog een keer hoeft niet perse voor ons.
Na een lunch zijn we weer het bootje ingestapt en op zoek gegaan naar Mr. Hippo. Na even varen was Mr. Hippo niet bij zijn vaste lagoon. We moesten nog een stuk verder naar de volgende lagoon waar ze dan mogelijk zaten. De gids hoorde ze al van een kleine afstand. Boot stil gelegd en daar kwamen ze, Mr. & Mrs. Hippo mrt hun dochter. Wauw wat zijn die beesten groot! En dan zie alleen nog maar hun kop. De gids vond dat we nog wel wat dichterbij konden dus dat deed hij dan ook. Tot grote schrik en verbazing van ons, ho ho niet nog zo'n ervaring als met de olifant aub!! Zo'n Mokoro stelt immers niet zo veel voor.
Na nog wat te hebben rond gedonderd hadden we het wel gezien. Daarbij zit zo'n bootje na een uur of 5 ook niet heel lekker meer.
Onderweg naar huis met de grotere boot kwamen we nog een krokodil tegen. Altijd fijn dat je dat pas ziet als je niet meer in die gammele Mokoro hoeft.
Het was een leuke en zeer geslaagde tocht. Na advies van de buurman zouden we de dag erna naar Moremi Game reserve gaan om hier wild te spotten. Na een nogal hobbelige weg en wat verwarring doordat de navigatie niet helemaal juist de weg wees kwamen in een bos. Het leek wel alsof hier oorlog was geweest. Alle bomen kapot, afgebroken en verwoest. Hier was duidelijk een kudde olifanten langs gekomen. En toen kwamen we midden in het mulle zand vast te zitten. En niet zo'n beetje ook. Wel 50 cm / een heel wiel diep in het zand. Hell!! Wat nu?! Oké 4x4 aan vooruit achteruit, scheppen, nog meer scheppen, nog een keer proberen, kijken of we een hardere ondergrond kunnen maken met gedroogd olifantenpoep en strooi. Dit leek even te lukken tot we 3 meter verder weer vast zaten en nog dieper! Sta je dan in de middle of nowhere. Een uur geleden onderweg een kudde olifanten tegen gekomen die hier dus gewoon los lopen. Verder nog een kudde zebras en giraffen. En nu?! Na een paar uur alles te hebben geprobeerd en de moed echt in onze schoenen zakt komt er een auto vol met mensen aan. Yeah we worden gered!! De mensen zijn hier erg vriendelijk en willen je maar al te graag helpen. Nou ze vonden toch wel dat we er heel diep in zaten. Goed auto ervoor kabel eraan en hup binnen no time was hij eruit. Gat dicht en rijd er iemand met onze auto achteruit over het stuk waar we net vast zaten. Niets aan de hand! Ja hoor!! Nou fijne verjaardag heb je dan! Na de mensen heel hartelijk te hebben bedankt en waar er iemand nog zei je hebt geluk want hier zitten ook vaak leeuwen hadden we het wel gezien hier. Volle gas naar het asfalt en naar de camping.
Een voordeel dat we veel vroeger terug waren dan gepland hebben we lekker geluncht om van de schrik te bekomen en om de verjaardag van Sander wel een beetje te vieren.
Goede we laten ons niet kisten door een beetje zand dus de dag erna hebben we het nog een keer geprobeerd. Dit keer de juiste weg en het was een zeer geslaagde dag. Waar we onderweg al hyenas tegen zijn gekomen (die lopen trouwens echt zoals ze in lion king de musical) zijn we in het park ook nog veel wild tegen gekomen. Olifanten, giraffen, zebras, bokken, wilde beesten, waterbuffels en veeeel vogels eekhoorns, muizen en noem het maar op. Een goede 2e poging voor Moremi.

We zitten nu bij Chobe N. P. En verslag hiervan volgt later weer.

Tot over een kleine week al weer!

Liefs dikke kus van ons