Dag mooi Namibië, hallo Botswana

Hoi hoi,

Na een lekker nachtje in een fijn bed zijn we al weer vroeg vertrokken richting Etosha. Een lange maar zeker mooie route dwars door Namibië. 2 dagen terug hebben we reisadvies gevraagd aan een chauffeur van een groepsreis. Hij heeft ons verzekerd dat het een goede weg was en dat we nog korter konden als we over een kleine 100 km goed begaanbare grevel weg zouden gaan. Het advies hebben we opgevolgd en was inderdaad prima te doen. Het ging zelfs een stuk sneller dan verwacht. Al vroeg in de middag bereikte we de eerste campings die op geringe afstand van Etosha np aflagen. Laten wij nou geluk hebben, op de eerste camping was er nog 1 plaatsje vrij. Nou doe die dan maar!
In de middag hebben we het vervolg van de route uitgestippeld. Wederom weer een wijzing aangebracht en besloten helemaal niet naar Windhoek te gaan. Wat moet je in zo'n saaie stad waar eigenlijk niets bijzonders is als je dan veel rustiger aan kunt doen en nog een 2 extra dagen hebt in de nationale parken die nog op de planning staan.
Na een relaxte middag en een lekkere pasta die avond zijn we optijd ons tentje in gekropen om goed te slapen voor de volgende dag.

Yeeh we gaan wild spotten! Daarvoor ga je toch deels naar de andere kant van de wereld. Je wilt dan ook die beesten in het wild zien. Na de vergunning te hebben gekregen mochten we het park in. Al snel kwamen we de eerste impala’s en allerlei andere soorten bokjes tegen. Etosha is een groot natuurpark dat veel bestaat uit grote open vlaktes. Er liggen hier en daar wat waterpunten waar de dieren naar toe komen om te drinken. Na een dag rondrijden heb je echt al veel beesten gezien. En soms sta je te wachten tot je verder kunt rijden omdat we een kudde van zo'n 100 bokken de weg oversteekt.
Helaas kunnen we de big 5 na deze dag nog niet afstrepen. Maar we hebben wel giraffen, zebras, heel veel soorten bokken/hertjes/antilopen, veeel vogels, olifanten, vossen, kudu's en wildebeesten. Al met al een geslaagde dag dus. We zijn nu aan de andere kant van het park eruit gegaan waar we ook hebben geslapen om de volgende dag sneller aan de andere kant van het park te zijn waar we nog niets gezien hadden. De volgende dag zijn we dus weer vroeg op gestaan om nog een dag door het park te rijden. En dan rijd je nog redelijk met het duffe hoofd langs een mooie savanne waar je hier en daar een zebra ziet staan en een kudde bokjes voorbij ziet komen. En dan ineens roept Meike: STOP STOP STOP!! Volgens mij zie ik een leeuw!! Sander stopt zo snel als hij kan de auto en ja daar in de verte loopt heel sierlijk een leeuw. Het gevoel wat je krijgt als je een leeuw in het wild spot is haast niet te beschrijven. Echt WAUW! Je snapt het vast wel, onze dag kon niet meer stuk en was na een half uur in het park al geslaagd. Meike had van het TV programma ‘helden van de wildernis’ geleerd dat je in die parken de gieren in de gaten moet houden. Als er een aantal gieren in de lucht hangen dan is er een dood beest in de buurt. Hopelijk door een leeuw ofzo. En laten we nou ineens een heel aantal gieren in de lucht zitten. Zo nieuwsgierig en hoopvol fat we zijn komen we op een plek met wel 350 gieren of meer. Stinken!!! Lag daar een dode olifant (echt al wel een paar dagen) en een ruzie dat die gieren hadden. Nou na een hele korte stop hadden we het wel gezien. Het was tenslotte half 9 in de ochtend en dan een dode olifant als ontbijt nee dankje.
Veel meer andere beesten hebben we dan (helaas) ook niet meer gezien.
Gelukkig komen er nog meer mogelijkheden om wild te spotten komende week want die beesten blijven je toch boeien.

Na een redelijke geïmproviseerde maaltijd (we hadden geen vlees of vis en er waren geen winkels in de buurt/binnen een straal van 65 km) zijn we, dit keer wel echt heel vroeg half 8, moe en voldaan naar bed gegaan.

De volgende dag stond de reis naar Botswana op de planning. Via de Capristrip zijn we de grens over gegaan.
Onderweg kom je veel tegen. Het ene moment rij je een een groot mooi en net dorp en het andere moment kom je langs golfplaten huisjes.
Het is zondag en de winkels zijn gesloten en het is de dag voor de kerk hier. Heel veel mensen zie je naar de kerk gaan onderweg. Soms staan ze buiten in de rij bij een modern stenen huis met een kruis erop. En soms zie je mensen in een vierkant gemaakt van takken zitten en staat er voor hun iemand in een zwart pak gekleed.
Langs de kant zijn er veel kinderen aan het spelen en zwaaien wat de lange tocht van zo'n 650 km (is hier best een eind) toch wel wat gezelliger maakt.
Ondanks dat de navigatie aangeeft dat je na 475 km rechts af moet is het toch wel oppassen geblazen want er staat zo een kussen schapen op de weg die rustig blijven staan en pas aan de kant gaan als zij daar zin in hebben.
Namibië heeft zoveel verschillende culturen, landschappen en omgevingen het is echt zo moeilijk te beschrijven. We hopen dat we jullie een klein beetje een beeld hebben kunnen geven over hoe mooi en bijzonder het hier is.