De Bromo en onderweg naar Kalibaru

07-08
Daar zitten we dan met onze lange broek, trui en het liefst ook een sjaal en handschoenen in de lobby van ons hotel waar de onze gids en chauffeur nog op de grond aan het slapen zijn naast een houtkacheltje omdat er natuurlijk geen verwarming is hier.

Zo begon onze dag, we gaan naar de zonsopgang bij de Bromo kijken en natuurlijk de Bromo zelf. Om half 3 ging onze wekker zodat we om 3 uur klaar zouden staan om met een jeep, onze eigen auto kan daar niet de berg op, richting de Bromo te gaan. We hadden de gids waarschijnlijk verkeerd verstaan want we gingen pas om half 4, helemaal geen probleem want zo konden we nog even lekker een kopje thee drinken en wat eten wat geen verkeerd idee was aangezien het een hele klim zou worden. Toen iedereen wakker en klaar was gingen we met de jeep richting de Bromo. Onderweg kwamen we allerlei mensen tegen die met de scooter en heel veel gewassen zoals wortels en kool al naar de markt gingen, het leven begint hier erg vroeg vooral tijdens de Ramadan. Eenmaal onderweg kwamen we steeds meer en meer jeeps tegen, ongelofelijk hoe veel uiteindelijk! Het is maar goed dat we op tijd vertrokken waren! We stonden redelijk vooraan op de berg zodat we ook snel op het uitkijkpunt stonden waar we de zonsopgang konden gaan bezichtigen. Na maten de tijd voorbij ging kwamen er steeds meer mensen totdat iedereen bijna op elkaar stond, zo druk. Rond half 6 werd de lucht oranje en zag je dat de zon bijna op kwam, iedereen werd rumoerig en ging op de banken staan zodat wij niks meer zagen. Wij ook maar op de banken gaan staan en wat een uitzicht zeg! Doordat de zon aan het op komen was kwamen er steeds meer bergen, dalen, vulkanen en heel veel mist tevoorschijn. Rond 6 uur was het bijna zo ver, de zon kwam bijna op. Wat prachtig! Ineens zie je zo’n grote rode vuurbal omhoogschieten wat gelukkig heel veel warmte gaf (het was denk ik een graad of 5). Na heel veel foto’s gemaakt te hebben van de zonsopkomst en vooral de omgeving en het mooie lichtinval wat de zon gaf gingen we terug naar de jeep om naar de Bromo te gaan. Wat een drukte niet normaal! We stonden gelukkig bovenaan met de jeep zodat we zo door konden rijden naar de Bromo. Niet gek dat je hier alleen maar Jeeps ziet want het was een hele steile weg naar beneden. Beneden aangekomen zag je aan de vorst die op de grond zat hoe koud het was maar zeker niet minder mooi! Aan de voet van de Bromo konden we uitstappen en per paard of te voet naar boven klimmen. Jullie raden natuurlijk wel dat we te voet zijn gegaan want op een paard zou ik echt nooit gaan! Onderweg waren we alleen maar aan het genieten van het uitzicht en het gebeuren er om heen. Overal mensen, paarden, jeeps en natuurlijk het fantastische uitzicht over deze grote toendra wat het eigenlijk ook is. Halverwege de klim beseften we ons dat het toch best vermoeiend zou gaan worden en dat de mensen die op een paard gingen het niet eens zo heel slecht bekeken hadden. Eenmaal boven aangekomen en een beetje op beetje op adem te zijn gekomen was het zeker de moeite waard! Wat een uitzicht, prachtig en vooral onbeschrijfelijk! Na veel foto’s te hebben gemaakt en alles tot ons te hebben genomen zijn we aan de terug weg begonnen die gelukkig niet zo zwaar was. Bij de jeep aangekomen en na nog één keertje kijken naar deze fantastische omgeving zijn we terug gegaan naar ons hotel.
Bij ons hotel kregen we nog een lekkere ontbijt (8.30 uur) op het midden van het dakterras in de zon en gingen we na dat we de spullen hadden gepakt op weg naar Kalibaru. Onderweg konden we heerlijk genieten van het mooie landschap hier in Indonesie wat nooit gaat vervelen, elke meter is weer anders en nog mooier dan de andere. Het duurde ook niet lang voordat we allebei sliepen en we waren sneller dan verwacht al in Kalibaru. Hier kregen we nog een rondleiding door een plantage waar ze rijst, kruidnagels, koffie, kaneel (oh wat ruikt dat lekker), papaja, vanille, peper, kokosnoten, suiker, cassave en nog veel meer verbouwden. Heel leuk om te zien en hoe ze nog alles met hand zaaien, plukken en bijhouden. De boeren hier kregen, met hoge uitzondering want dit is eigenlijk nergens in Indonesie, een pensioen en ziektekostenverzekering van de baas, wat nog iemand was uit de tijd dat Nederland nog de baas was. Mooi om te zien!
Bij ons hotel aangekomen kwamen we aan bij onze kamer wat een mooie hoge kamer was maar heel vochtig. Dat is het nadeel als je tussen bloemen en planten slaapt (net als die spin van zeker 20 cm die voor onze deur in de boom hing). Nu even snel naar de lobby voor Wi-Fi om iedereen te laten weten dat we er zijn en dan slapen. Morgen weer om 6 uur op om om 7 uur weer te vertrekken richting de haven voor de oversteek naar Bali. We hebben er zin in!

Liefs Meike en Sander

Ps. Hoe goed ik het ook probeer te beschrijven je moet dit echt allemaal zelf meemaken om te ervaren hoe prachtig het hier is!